Foto: Ouwehands Dierenpark
De twee reuzenpanda’s in Ouwehands Dierenpark, het vrouwtje Wu Wen en het mannetje Xing Ya, hebben voor het eerst contact met elkaar gehad. Vanuit hun aparte nachtverblijven hadden de twee pandaberen neuscontact en waren ze zich bewust van elkaars aanwezigheid. Ze toonden ook interesse in elkaar.Het vrouwtje Wu Wen liet haar interesse in het mannetje merken door het maken van hoge piepende geluiden. Het mannetje Xing Ya reageerde op zijn beurt door contact met zijn vrouwelijke soortgenoot te zoeken. De panda’s zijn in China, in het Wolong Giant Panda’s Centre, al aan elkaar gematcht door middel van stamboekgegevens. →
De regen en minder koude nachttemperatuur was voor veel amfibieën het signaal om vannacht aan de wandel te gaan. Dat resulteerde vandaag in goedgevulde emmers tijdens de controles die we in deze tijd van het jaar bij een aantal uitgerasterde poelen in NP De Meinweg. Het hoofddoel van het onderzoek is om te monitoren hoeveel en welke knoflookpadden (de beestjes zijn te herkennen aan hun per individu unieke rugtekening) naar het water en weer terug trekken. Tot nu toe hadden we dit jaar nog geen exemplaren gevangen, maar vandaag was het met vijf stuks wel raak. 
Er zijn weer jonge otters in de Nieuwkoopse Plassen gesignaleerd. Op camerabeelden van 5 februari is nog net te zien hoe licht weerschijnt in vier ogen van twee jonge otters. Boswachter John Pietersen van Natuurmonumenten is erg blij met de nieuwe otterjongen: “Het is ongelofelijk dat de zo lang afwezige soort sinds 2015 ieder jaar jongen weten te produceren. De otters voelen zich ontzettend thuis in de Nieuwkoopse Plassen.” De beelden zijn gemaakt met wildcamera’s die op meerdere plaatsen in het natuurgebied hangen. 
Het is een typische lentegebeurtenis die meestal slechts een paar dagen duurt: het blauw kleuren van de mannelijke heikikkers in de paarperiode. Het aanschouwen van dit tafereel is dus een kwestie van op het juiste moment op de juiste plek zijn. Gisteren had ik het geluk om in NP De Meinweg volop te genieten van de heikikkers. Net als vorig jaar waren de dieren in een bepaald stukje van de Rolvennen weer bijzonder actief. Mannetjes die luidkeels hun karakteristieke roep ten gehore brengen of, gedreven door een oeroud reproductieinstinct, alles bespringen dat langs komt: het blijft een van de hoogtepunten van het Nederlandse voorjaar. 
Je hebt ze vast wel al een keer voorbij zien komen op het internet: een van de vele selfies met een quokka, een schattig uitziend buideldier dat altijd lijkt te lachen. Maar op Instagram zijn zulke foto’s er voortaan niet meer bij. Wie tegenwoordig zoekt op #quoakkaselfie krijgt niet langer selfies te zien, maar een waarschuwing: “Bescherm de natuur op Instagram. Dierenmishandeling en de verkoop van bedreigde diersoorten of hun lichaamsdelen zijn niet toegestaan op Instagram”, staat er. De quokka is een bedreigde en beschermde diersoort die bijna alleen nog maar voorkomt op Rottnesteiland. De quokka heeft geen natuurlijke vijanden en heeft in de loop der tijd zijn angst voor mensen verloren. 
Diepzeehengelvissen zijn creaturen die bij voorkeur rondzwemmen in de diepe krochten van de oceaan. De kans dat je ze ooit in levenden lijve ontmoet is dan ook nihil, zeker omdat de vissen meestal snel sterven als ze naar de oppervlakte worden gebracht. Een recentelijk gemaakte video biedt echter een interessant inkijkje in het leven en paringsgedrag van diepzeehengelvissen van de soort Caulophryne jordani. De beelden, die door Kirsten en Joachim Jakobsen (Rebikoff Foundation) zijn gemaakt en vrijgegeven zijn via 
Foto: Safaripark Beekse Bergen
Hoewel de knobbelzwaan veruit de algemeenste zwanensoort in Nederland is, kom je op onze plassen, meren en sloten ook wel vaker zwarte zwanen tegen. Deze exoten komen van origine uit Australië en Nieuw-Zeeland. Tegenwoordig is het zelfs de enige inheemse zwanensoort op de eilanden, maar dat was ooit anders. Nieuw-Zeelandse wetenschappers kwamen na het bestuderen van fossielen uit de periode 1280-1800 tot de conclusie dat er vroeger twee zwanensoorten in Australië en Nieuw-Zeeland leefden. De uitgestorven soort, die de Maori-naam Poūwa heeft meegekregen, had een ander DNA en uiterlijk dan de zwarte zwanen die wij kennen. Zo was de uitgestorven soort groter en zwaarder. Daarnaast had de uitgestorven zwaan kortere vleugels en langere poten. 
Foto: Wikimedia Commons/