Negatieve pers drijft haaien richting de afgrond

Teruglopende aantallen
Hoewel het bijna onmogelijk is om te becijferen hoeveel haaien er nog precies rondzwemmen in onze wereldzeeën, zijn alle wetenschappers het er wel over eens dat de aantallen snel teruglopen. Die betreurenswaardige ontwikkeling hangt natuurlijk nauw samen met zaken als overbevissing, de Aziatische honger naar haaienvinnen, habitatdestructie en klimaatverandering. Maar volgens onderzoekers van Michigan State University is het vooral de pers die het wereldwijde doodsvonnis over haaien uitspreekt. Uit onderzoek blijkt namelijk dat de media doorgaans vooral negatief gestemde sensatieverhalen over haaien publiceren en positieve, meer informatief getinte verhalen over haaienbescherming, de biologie en ecologie van de roofvissen of de rol van haaien in mariene ecosystemen grotendeels links laten liggen. Uit het onderzoek blijkt verder dat ruim 52 procent van alle haaienartikelen inzoomt op aanvallen op mensen. Zestig procent van die verhalen schetst een negatief tot zeer kwalijk beeld van de roofvissen. Tegenover die negatieve aandacht staan slechts mondjesmaat verhandelingen over haaienbescherming (tien procent van het totaal) of de biologie en ecologie (zeven procent) van deze razend interessante dieren.

Sensatie
Bovendien leerde navraag onder natuurbeschermers en haaienexperts dat de meeste vragen van de pers vooral gaan over hoe gevaarlijk of dodelijk haaien voor de mens zijn.

Zieke huisdieren massaal gedumpt in dierenasiels

De economische crisis maakt het leven er niet alleen voor veel mensen lastiger op, maar zorgt er tevens voor dat veel huisdieren massaal in de kou komen te staan. Eigenaren dumpen zieke dieren namelijk steeds vaker bij asiels omdat ze zelf de behandelingskosten niet meer kunnen of willen opbrengen. Tegelijkertijd zien veel dierenartsen dat er steeds minder mensen naar hun praktijken komen of dat veel mensen vooraf bellen om te informeren naar de kosten die verbonden zijn aan de behandeling van hun huisdier. De Dierenbescherming stelt dat er niet significant meer dieren dan voorheen worden opgevangen, maar dat de gezondheid van de dieren die worden binnengebracht wel steeds slechter is.

De moderne mens wordt steeds dommer

Oudheid
Je zou het niet verwachten als je kijkt naar de vlucht die de moderne technologie de laatste eeuw heeft genomen, maar volgens wetenschappers van de Amerikaanse Stanford University is de mens als soort de laatste duizend jaar alleen maar dommer geworden. Onderzoeker Gerald Crabtree stelt zelfs dat wij versteld zouden staan van het intellect dat bijvoorbeeld een gemiddelde burger van Athene in duizend jaar voor Christus aan de dag legde. “Zijn enorme geheugen, hoeveelheid aan originele ideeën en heldere blik op ingewikkelde vraagstukken zouden ons waarschijnlijk flink verbazen”, stelt Crabtree. Een bewering die ik inderdaad geneigd ben te geloven als ik kijk naar de taalkundige geraffineerdheid, originaliteit en het spitsvondige karakter van filosofische traktaten, prozaïsche verhandelingen en gedichten uit het klassieke Griekenland. Zeker als ik daarnaast ook elke keer weer een verbaasde blik werp op de populariteit van volstrekt breinloze televisieprogramma’s als Barbie’s Baby, Oh Oh Europa of de stortvloed aan nietszeggende talentenshows die het huidige tijdsgewricht lijken te domineren. Ook de haast heilige status van voetbal en topsport in het algemeen is een veeg teken aan de wand. Maar onze moderne stupiditeit komt natuurlijk het duidelijkst aan het licht als je kijkt naar hoe we als soort vandaag de dag met onze leefomgeving omspringen. Maar volgens Crabtree heeft de intelligentie van de antieke en voorhistorische mens eerder een biologisch dan een cultureel karakter: “Ik zou dezelfde bewering ook aandurven voor inwoners van Afrika, Azië, India en de Amerika’s van twee- tot zesduizend jaar geleden.”

Degeneratie
De reden voor onze intellectuele degeneratie: de moderne mens heeft steeds minder breinfuncties nodig om te overleven en in het dagelijks leven normaal te functioneren.

Ook mensapen krijgen midlifecrisis

Een midlifecrisis is een ingrijpend psychologisch verschijnsel dat blijkbaar ook bij mensapen voorkomt. Dat blijkt uit onderzoek naar chimpansees en orang-oetans, samen met gorilla’s en bonobo’s onze naaste verwanten. De grafieken die in kaart brengen hoe het op verschillende leeftijden gesteld is met zaken als geluk en mentaal welzijn, lieten bij de primaten dezelfde U-curve zien als bij mensen. Die U-curve geeft aan dat de grootste mate van mentaal welzijn wordt bereikt op jonge en hoge leeftijd en het geluksgevoel tussen die leeftijdsextremen in een dip belandt. Aangezien apen zelf geen in mensentaal opgestelde enquêtes kunnen invullen, kweten de verzorgers die dagelijks met de onderzochte dieren werken zich van deze taak.

Dolfijnenmoordenaars actief in Golf van Mexico

Het zuiden van de Verenigde Staten is momenteel in de ban van een luguber mysterie: er spoelen in de regio de laatste tijd veelvuldig dode en verminkte dolfijnen aan. Zeker negen dolfijnen spoelden afgelopen maanden aan op de kusten van Louisiana, Mississippi en Alabama. Ze waren doodgeschoten of doodgestoken en vaak ook bezaaid met vreselijk ogende wonden. In Alabama werd een dolfijn gevonden waarvan de staart was afgesneden, terwijl een dier dat aanspoelde in Mississippi zelfs zijn complete onderkaak miste. Het instituut voor zeezoogdieren in Gulfport (Mississippi) heeft geen idee wie achter de moordpartijen zit, maar ik durf wel een gokje te wagen.

Tasmaanse duivels gedecimeerd door besmettelijke gezichtskanker

Foto: Menna Jones
Sterke afname
Het gaat onverminderd slecht met de Tasmaanse duivel (Sarcophilus harrisii), een opmerkelijk en uiterst fel roofdiertje dat alleen op het eiland voorkomt dat in zijn naam zit. Dankzij een besmettelijke vorm van gezichtskanker (Devil Facial Tumour Disease) heeft al ruim tachtig procent van de duivelpopulatie het loodje gelegd. Het aantal waarnemingen is ook met een schrikbarende 84 procent teruggelopen. Volgens de actiegroep Save the Tasmanian Devil is DFTD slechts een van de drie kankersoorten waarvan bekend is dat ze zich als een besmettelijke ziekte kunnen verspreiden. Aangezien Tasmaanse duivels nogal bijtgrage diertjes zijn, brengen de dieren zo de ziekte op elkaar over. Eenmaal besmet met het kankergezwel houden de duivels het zelden meer dan een half jaar uit, onder meer omdat de snel groeiende tumoren door hun grootte eten op een gegeven moment haast onmogelijk maken.

Mutatie
Maar recent wetenschappelijk onderzoek toont aan dat DTFD momenteel op epigenetisch niveau aan het muteren is.

Maximaal een miljoen soorten in zee

Grote delen van de wereldoceanen vormen ook in het huidige tijdsgewricht nog terrae incognitae, geheimzinnige oorden waar bizarre en opmerkelijke wezens rondwaren die nog nooit door een mensenoog zijn aanschouwd. Volgens een onlangs in Current Biology gepubliceerd onderzoek, waaraan 121 biologen meewerkten, komen er maximaal 700.000 tot een miljoen soorten voor in de moderne wereldzeeën. Pas 226.000 van deze soorten zijn wetenschappelijk geclassificeerd, terwijl nog eens circa 65.000 soorten wel reeds zijn ontdekt maar nog niet wetenschappelijk zijn beschreven. Maar de wetenschappers verwachten in de loop van deze eeuw nog de meeste organismen te kunnen beschrijven.

Witte bultrug gespot bij Spitsbergen

Foto en video: Dan Fisher/Barcroft TV

Het zien van een bultrug is sowieso al een indrukwekkende ervaring die voor eeuwig in je geheugen blijft gegrift, maar het observeren van een zeldzame witte walvis moet helemaal het einde zijn. De Brit Dan Fisher had onlangs het voorrecht om in de buurt van de Noorse kust (Spitsbergen) een glimp van een krijtwitte bultrugwalvis op te vangen. Gelukkig voor ons wist hij het aparte dier op foto en film vast te leggen voor het weer in de diepte verdween. Hij heeft de imposante walvis Willow the Whale genoemd.

Aap doodgeslagen in Amerikaanse dierentuin

Inbrekers hebben in een dierentuin in de Amerikaanse staat Idaho een huzaaraap doodgeslagen. De inbraak in Zoo Boise werd om 4.30 uur ontdekt toen bewakers twee in het zwart geklede mannen door het park zagen lopen. Voordat de onverlaten konden worden opgepakt, namen ze de benen. Hoewel de politie de dierentuin nog doorzocht met warmtecamera´s, werden de indringers helaas niet gevonden. Tijdens de zoektocht door het dierenpark werd de zwaargewonde huzaaraap ontdekt in zijn verblijf. Het arme dier was met een zwaar voorwerp tegen zijn kop geslagen en stierf korte tijd later.

Meisje vermoedelijk opgegeten door krokodil

Een zevenjarig meisje is in het noorden van Australië vermoedelijk verslonden door een krokodil. Het kind verdween tijdens een zwempartij. De politie denkt nu dat de menselijke resten die werden aangetroffen in een ruim drie meter lang dier van het meisje zijn. Onderzoek moet wel nog definitief aan het licht brengen of het politievermoeden juist is. De krokodil in kwestie zou eerst een man hebben aangevallen en daarna het meisje het water hebben ingesleurd.