Gladde slang herontdekt in Nederlands deel Sint-Pietersberg

Verborgen
Van de drie slangensoorten die in Nederland in het wild voorkomen, is de gladde slang waarschijnlijk de onbekendste en geheimzinnigste. Dat komt vooral door de verborgen levenswijze van het dier. Het Meinweggebied, de Maasduinen en de Peelregio zijn de belangrijkste Limburgse leefgebieden van de gladde slang. Hoewel het schuwe reptiel aan de Belgische kant van de Sint-Pietersberg de laatste decennia nog regelmatig is waargenomen, gold dat lange tijd niet voor het Nederlandse deel. Uit historische waarnemingen blijkt dat de gladde slang tot in de jaren vijftig van de vorige eeuw aan de Nederlandse kant van de Sint-Pietersberg voorkwam en daarna is verdwenen of in elk geval nooit meer is opgemerkt en gemeld. Het enthousiasme onder reptielenexperts was dan ook groot toen op 13 april van dit jaar een gladde slang werd waargenomen in een privétuin aan de Nederlandse zijde van de Sint-Pietersberg.

Zoekexpeditie
Om vast te stellen of het ging om een verdwaald exemplaar of een lid van een volwaardige en onbekende slangenpopulatie op Nederlands grondgebied, organiseerden Ingo Janssen (Stichting RAVON) en enkele leden van de Herpetologische Studiegroep Limburg op 21 september een gerichte zoekexcursie naar de soort. De groep inspecteerde de tapijttegels (geliefde schuilplekken) die speciaal voor reptielen in het gebied waren uitgelegd en zocht de hellingen van de Sint-Pietersberg af naar dieren. Aanvankelijk zonder succes, tot de laatste overblijvers van het zoekgezelschap in de buurt van de vindplek van april (die niet publiekelijk toegankelijk is) een halfwassen dier van circa een jaar oud, een jonkie, een vervelling en een volwassen man van 57,5 centimeter aantroffen. Volwassen vrouwtjes werden niet gevonden, maar moeten wel in het gebied aanwezig zijn getuige de vondst van een juveniel dier. “Heel bijzonder, want het gebeurt niet elke dag dat je een nieuwe populatie gladde slangen ontdekt op een plek waar al ruim vijftig jaar geen beesten meer zijn gevonden”, vertellen Peter Keijsers, Sjuul Verhaegh en Domin Dalessi, reptielenexperts die al jaren onderzoek doen naar gladde slangen in de Peel. Het leefgebied in Maastricht wijkt sterk af van het type terrein waarin gladde slangen normaliter worden gevonden. Elders in Nederland is het vooral een soort van heide- en veengebieden, terwijl de Maastrichtse slangen leven op rotsachtige hellingen die grenzen aan hellingbossen en kalkgraslanden. Er liggen wel kansen voor de soort aan de Nederlandse kant van de Sint-Pietersberg, want vooral door het vrijkappen van de helling langs de Maas is het biotoop voor de gladde slang verbeterd in de vorm van meer goede zonplekken en het ontstaan van geschikte migratieroutes. Een uitgebreid artikel over de gladde slangen op en rond de Sint-Pietersberg is te lezen in het novembernummer van het Natuurhistorisch Maandblad.

Lees ook:Verborgen slangen
Lees ook:Gladde slang ook tevoorschijn
Lees ook:Gladde slangen weer volop in het veld
Lees ook:Nederlands onbekendste slang
Lees ook:Gladde slang koloniseert Heumense Schans