Vliegende reuzen
Pakweg 100 miljoen jaar geleden zag het aardse luchtruim er volstrekt anders uit dan nu het geval is. Niet vogels maar pterosauriërs, vliegende reptielen die in alle denkbare soorten en maten voorkwamen, zweefden door het luchtruim en draaiden hun eindeloos trage cirkels. De kleinste exemplaren waren amper groter dan een doodgewone huismus, de grootste soorten zoals Quetzalcoatlus waren daarentegen gigantisch en hadden de afmetingen van een moderne straaljager. Maar hoe hees een dergelijk vliegend superreptiel zijn waarlijk omvangrijke lichaam omhoog als hij het luchtruim koos? Een nieuw onderzoek heeft aangetoond dat pterosauriërs, in tegenstelling tot wat voorheen werd aangenomen, gebruik maakten van vier poten bij het opstijgen. Moderne vogels zetten zich slechts met twee poten af en slaan met hun rijkelijk gevederde vleugels om zo genoeg kracht en snelheid te genereren en te kunnen opstijgen. Dit is te doen als je erg licht bent, maar uitermate onpraktisch als je zoals sommigen prehistorische luchtreptielen ruim 200 kg meezeult.
Geen lichtgewichten
Het onderzoek, uitgevoerd door medewerkers van de Amerikaanse Johns Hopkins University School of Medicine, toont verder aan dat het oude beeld aangaande de lichaamsbouw van pterosauriërs niet overeenkomt met de historische werkelijkheid: “het algemeen gangbare beeld van een pterosauriër is dat van een grote zweefvlieger met tanden. In werkelijkheid hadden ze echter meer de lichaamsbouw van een spierbundel als Arnold Schwarzenegger en niet het iele, frêle lijf van een Urkel.” De onderzoekers hebben botten onderzocht van deze uitgestorven zweefreptielen en zijn tot de conclusie gekomen dat deze skeletdelen veel dikker en zwaarder zijn dan moderne vogelbotten.
Bron: National Geographic News
Lees ook:Pterosauriërs waren bekwame vliegers
Lees ook:Pterosauriërs stierven waarschijnlijk uit op hoogtepunt
Lees ook:Onbekende pterosauriër gevonden in Beieren
Lees ook:Pasgeboren pterosauriërs konden nog niet vliegen
Lees ook:Landingsplaats van prehistorische vliegenier ontdekt