Categorie: "Dier in de spotlights"

Octopus gebruikt kokosnoot als schild

Foto: Roger Steene

Leken zullen het misschien niet weten, maar octopussen zijn uiterst schrandere dieren. Ze doen qua intelligentie zeker niet onder voor een hond. Australische wetenschappers hebben nu zelfs ontdekt dat bepaalde octopussen handige gereedschapsgebruikers zijn die bovendien zaken vooruit kunnen plannen, een vorm van intelligentie die normaal alleen geassocieerd wordt met een select aantal gewervelde dieren. De Amphioctopus marginatus graaft namelijk geregeld op de zeebodem rondslingerende, lege kokosnoten uit en neemt de objecten vervolgens mee onder zijn armen. Als er gevaar dreigt, gebruiken de slimme inktvissen de kokosnoten als schild om hun kwetsbare lichaam te beschermen. Volgens bioloog Julian Finn vormt dit gedrag het bewijs dat octopussen het vermogen bezitten om op toekomstige situaties te anticiperen: →

Reddingsactie voor Roemeense leeuw Dodo

Dodo (zie foto) kwam in april 2007 onder de aandacht van Paul Hart, de bevlogen directeur van het Zuid-Afrikaanse leeuwenopvangcentrum Drakenstein Lion Park. Samen met dierenwelzijnsorganisaties in Roemenië en in andere landen heeft het park meer dan twee jaar gewerkt om te proberen deze leeuw te bevrijden uit zijn gevangenis. Dodo werd zijn hele leven als huisdier gehouden. Al snel werd hij te groot om samen met zijn eigenaar in een huis te wonen, met als gevolg dat hij spoedig werd verbannen naar een betonnen cel in een verlaten fabriek. →

Nieuwe fossielen onthullen informatie over dinosaurusevolutie

Zuid-Amerika
De meeste informatie die we tegenwoordig over dinosauriërs bezitten, is vergaard aan de hand van fossielen uit de latere evolutiestadia van deze prehistorische reuzenreptielen. Maar botten uit New Mexico hebben Amerikaanse wetenschappers op het spoor gebracht van de vroege ontstaansgeschiedenis van de grootste reptielen die ooit onze planeet hebben bewoond. De vondst van twee vrij complete skeletten van een nieuw soort vleesetende dinosaurus, Tawa hallae geheten, versterkt de theorie dat dinosauriërs hun wieg in Zuid-Amerika hadden staan. →

‘Heilige’ koe geboren in de Verenigde Staten

Foto: Aaron Flaum/Norwich Bulletin

Het doorgaans slaperige provincieplaatsje Sterling in de Oost-Amerikaanse staat Connecticut is verblijd met de geboorte van een kalf met een kruis op het voorhoofd. Volgens de godsvruchtige eigenaar Brad Davis is dit een teken van Onze Lieve Heer. Welk teken precies, daar is hij nog niet uit. In een vlaag van collectieve vroomheid hebben de plaatselijke dorpskinderen het kalfje alvast de bijbelse naam Mozes gegeven. Het bruine kalf – half Jersey en half Holstein - werd inmiddels al onder de loep genomen door de faculteit Dierkunde van de University of Wisconsin-Madison. Decaan Ric Grummer verklaart aan de krant Norwich Bulletin dat Holsteinkoeien wel vaker een witte vlek op het voorhoofd hebben. “Maar een kruisvormige vlek is toch wel een unieke markering”, vindt de professor. →

Zebravinken kunnen woorden onderscheiden

Zebravinken zijn in staat om gesproken woorden van elkaar te onderscheiden. Gedragsbioloog Verena Ohms ontdekte tijdens onderzoek dat de vogels het verschil tussen ‘wit’ en ‘wet’ kunnen horen. Dat onderscheid maken de zebravinken ook als de woorden door willekeurige en onbekende mensen van verschillend geslacht worden uitgesproken. Dat maakte de Universiteit Leiden maandag bekend. Volgens de universiteit heeft de ontdekking van Ohms en haar collega’s van het Duitse Max Planck Instituut gevolgen voor wetenschappelijke discussies over de menselijke spraak. →

Vrijlating van tientallen verweesde orang-oetans gepland

thinkers-400 Reddingsboei
Een van de grootste helden op het gebied van internationaal natuurbehoud is de de Nederlandse bosbouwkundige Willie Smits. Hij zet zich al jarenlang met hart en ziel in voor de veelgeplaagde orang-oetans op het Indonesische eiland Borneo. Smits en zijn team hebben in de loop der jaren al honderden apenwezen gered van een wisse dood of een leven vol marteling en ellende. De meeste orang-oetans komen terecht in het rehabilitatiecentrum Nyaru Menteng. In januari 2010 zal een zware, maar zeer dankbare taak worden volbracht: voor de allereerste keer worden er 75 gerehabiliteerde orang-oetans vrijgelaten in een afgelegen bos in Centraal-Kalimantan. →

Knut viert derde verjaardag

Foto: Reuters/Berthold Stadler
media_xl_87149 De Berlijnse ijsbeer Knut heeft vandaag zijn derde verjaardag gevierd. Omdat ijsberen niet zo goed zijn in kaarsjes uitblazen, kreeg Knut een ‘ijstaart’ met drie bevroren vissen erop. Naast de ijstaart kreeg Knut nog een groot brood in de vorm van een 3. Brood en croissants zijn Knuts lievelingsgerechten. Maar daarmee was het met Knuts pakjesavond nog niet gedaan. Om al dat lekkers te laten verteren, kreeg hij nog een grote juten zak – ook weer met een 3 erop gestikt – om op te rusten. Ondertussen kwetterde zijn fanclub Knut Forever een verjaardagsliedje. Knut vierde zijn verjaardag zonder zijn vriendinnetje Gianna. Zij kwam vandaag niet naar buiten. Maar natuurlijk waren er genoeg toeschouwers in de altijd drukbezochte Berlijnse zoo om mee te vieren. Volgens ijsberenverzorger Ragnar Kühne is het trouwens helemaal koek en ei tussen Knut en Gianna, de vrouwtjesijsbeer die vorig jaar verhuisde van München naar Berlijn. De Berlijnse dierenverzorgers hopen op nageslacht als Knut volgend jaar de geslachtsrijpe leeftijd bereikt. Knut werd op 5 december 2006 geboren en meteen door zijn moeder Tosca verstoten. Onder het geïnteresseerde oog van zowat heel de wereld voedde zijn verzorger Thomas Dörflein hem op met melk en kattenvoer.

Afschieten wilde zwijnen werkt volgens boswachter averechts

Kunstmatig
De overlast van wilde zwijnen is een jaarlijks terugkerend probleem. Ook dit jaar worden weer tientallen afschotvergunningen afgegeven om de populatie een kopje kleiner te maken. Een noodzakelijk kwaad, roepen gemeenten en provincies steevast in koor. De dieren zijn een gevaar voor het verkeer en richten daarnaast de nodige vernielingen aan. Boswachter Eddie Nijenhuis van vereniging Natuurmonumenten denkt echter een oplossing te hebben gevonden waarmee het zwijnenprobleem voor eens en altijd kan worden opgelost. “Het afschieten van zwijnen werkt naar ons idee averechts”, zegt Nijenhuis. “Wanneer het aantal dieren in een rotte (de biologische term voor een troep wilde zwijnen) kunstmatig laag wordt gehouden dankzij de jacht, blijft er meer voedsel over voor een betrekkelijk kleine groep zwijnen. Het gevolg is dat de dieren fit blijven en dus meer jongen voort zullen brengen. Het is logisch dat die voortplantingsdrift leidt tot grotere populaties.” Volgens Nijenhuis is dat een van de redenen voor de zwijnenoverlast waarmee delen van de Veluwe elk jaar te kampen hebben. Hij ziet een overeenkomst met de menselijke bevolkingspiramide. →

Vreemde kop van de hamerhaai verklaard

Foto: Doug Perrine
_46799805_01117035 Het is een mysterie dat ichtyologen al lang bezig houdt: waarom is de hamerhaai uitgerust met zo’n bizarre kop? Welnu, het antwoord is gevonden. Hamerhaaien gebruiken hun ogen op de zijkant van hun T-vormige hoofd om tegelijkertijd te zien wat zich boven en beneden hun lichaam afspeelt. Er kleven dus veel voordelen aan dit ontwerp. Voordelen die direct samenhangen met de levensstijl en jachtmethoden van deze bijzondere haaiengroep. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de witte haai, is de hamerhaai een vis die vooral op kleine en middelgrote prooien jaagt in open zee en in de buurt van de zeebodem. Dankzij de tweeledige functie van zijn hamerkop kan hij de zeebodem afstruinen op zoek naar prooi en uitkijk houden naar eventuele concurrenten. Bovendien stelt de opvallende gezichtsvorm hamerhaaien in staat om afstanden veel beter in te schatten dan ‘conventionele’ haaien zoals de citroenhaai. Hamerhaaien beschikken net als mensen namelijk over binoculair zicht. De breedte van de hamervormige kop is ook een voordeel. →

Siberische tijger bijna uitgestorven in het wild?

De Siberische tijger: waarschijnlijk het imposantste roofdier op aarde, een wezen dat de pracht, woestheid en gratie van de wilde natuur belichaamt. Maar tegelijkertijd is het voortbestaan van de Siberische tijger in gevaar. Momenteel zouden er op de onmetelijke vlakten van oostelijk Rusland nog maar 56 exemplaren rondlopen. Dat concludeert althans de Wildlife Conservation Society. In de zestien gebieden die de WCS structureel onderzoekt, zouden zich nog maar 56 tijgers bevinden. De gebieden die door de organisatie worden uitgekamd, beslaan ongeveer achttien procent van het totale leefgebied dat in Rusland nog voor de Siberische tijger overblijft. Een rekensommetje leert ons dus dat de totale tijgerpopulatie met ongeveer veertig procent is teruggelopen. Een schokkende constatering volgens WCS-medewerker Dale Miquelle: “Deze ontnuchterende resultaten moeten ons wakker schudden. De inspanningen die nu worden gedaan om deze dieren te beschermen, gaan duidelijk niet ver genoeg. Maar we denken deze trend te kunnen omkeren indien we onmiddellijk actie ondernemen.” Niet iedereen stemt echter volmondig in met de cijfers die de WCS heeft vergaard. →