Geluidsvervuiling
Bijna elke diersoort heeft er een diepgewortelde afkeer van of instinctieve angst voor, maar wij hebben het in de dagelijkse praktijk inmiddels geïnstitutionaliseerd: lawaai. Autoverkeer, het legertje klussers en tuinmannen dat ‘s zomers de luidruchtige apparaten uit het vet trekt en van het lezen van een goed boek in de eigen achtertuin een helse beproeving maakt of de bouwwerkzaamheden die altijd wel ergens aan de gang zijn, het zijn allemaal vormen van auditieve vervuiling die de rustminnende mens bepaald geen goed doen.
Gezondheidskwalen
Sterker, actueel onderzoek van de Gezondheidsraad en het RIVM heeft zelfs aangetoond dat geluidsoverlast binnen nu en twee decennia waarschijnlijk het milieuprobleem is dat de grootste (negatieve) impact heeft op de menselijke gezondheid. Het legertje kwalen dat kan worden opgeroepen door een te lange blootstelling aan overdadig geluid is niet misselijk; slaapgebrek, stress, gehoorproblemen en op termijn zelfs een verhoogde bloeddruk en hartfalen, het zijn zomaar een paar voorbeelden van wat we zoal kunnen verwachten. Het erge is dat de overheid ons vaak ook nog eens glashard voorliegt over de hoeveelheid lawaai die in Nederland wordt geproduceerd. Het ministerie van Infrastructuur en Milieu stelt bijvoorbeeld dat 96 procent van de snelwegen onder de wettelijk vastgestelde geluidslimiet blijft, maar onderzoek van het RIVM laat zien dat het werkelijke percentage maar zo’n veertig procent bedraagt. Je zou haast zeggen dat er sprake is van een verborgen pact tussen de regering en de welig tierende zorg- en farma-industrie…
Stiltegebieden
Je kunt natuurlijk zeggen dat geluidsgevoelige mensen dan maar wat vaker de natuur in moeten trekken of een rustige woonlocatie dienen uit te zoeken. Buiten het feit dat die laatste optie grotendeels afhangt van je werksituatie of financiële speelruimte (wonen in het groen is vaak niet goedkoop), heb je ook steeds vaker een vergrootglas nodig om in ons kikkerlandje nog echt rustige natuurgebieden te vinden. Echte stiltegebieden worden namelijk steeds schaarser. De afgelopen jaren is circa twaalf procent van het oppervlak aan stiltegebied opgeheven, een cijfer dat zonder extra maatregelen in 2030 gestegen zal zijn tot dertig procent. En zelfs in de natuurgebieden die er wel nog zijn moet je tegenwoordig maar hopen dat er geen luidruchtige recreanten voorbij banjeren die de prachtige waarneming verstieren waar je net met volle teugen van aan het genieten bent. Erik Roelofsen van de Nederlandse Stichting Geluidshinder ziet de toekomst voor de naar rust snakkende Nederlander dan ook duister in. Volgens hem neemt de overheid het probleem amper serieus (natuurlijk niet, want meer, meer en nog eens meer is het enige credo van deze inhalige club) en wordt het de komende jaren alleen maar ongezonder qua geluidshinder op ons dichtbevolkte stukje aarde.
Lees ook:Tekenradar officieel gelanceerd
Lees ook:Een op de vijf tekenbeten vindt plaats in stedelijke omgeving
Lees ook:Nederlander eet gemiddeld een dag per week minder vlees
Lees ook:Gele koorts na dertig jaar terug in Nederland
Lees ook:Ruim vijfhonderd mensen besmet door salmonellazalm