De nieuwe hoeders van de natuur
“Recreatieondernemers weten toch als geen ander hoe je met natuur om moet gaan. Als ik zelf in de natuur loop, dan loop ik zeg een half uur en dan heb ik echt behoefte aan een terrasje, of aan iets moois wat daar is. En ik vind altijd dat de recreatieondernemers dat eigenlijk het beste kunnen maken. Die hebben een idee van hoe ze met natuur moeten omgaan.” Bovenstaande woorden zijn afkomstig uit de mond van PVV-Kamerlid Jhim van Bemmel. De ondernemers en horeca-exploitanten zijn volgens hem dus de aangewezen mensen om de belangen van de natuur te verdedigen in ons toch al propvolle landje. Inderdaad, een goed idee. Waarom zouden we niet ook een McDonald’s neerzetten op de Veluwe of elk stiltegebied verrijken met een Piet Friet of een handig Aldi-filiaal? Dan kunnen Henk en Ingrid vrolijk lallend met een treetje Schultenbräu en een Big Mac onder elke arm het bos of de hei doorkruisen. Vanuit commercieel oogpunt natuurlijk veel interessanter dan al die economisch oninteressante geitenwollensokkentypes die niets consumeren en met camera’s, schrijfblokjes en een thermoskan zelfgemaakte koffie de hele dag lopen te speuren naar obscure vogeltjes, glibberige slangen of verkeersonveilige reebokken. En al die ecologen: lastig volk dat alleen maar met eisen, wetenschappelijke prietpraat en voorstellen komt die het ware oergevoel van oprechte natuurliefhebbers als Van Bhemmel verstoren. Op sommige plekken kun je het wild wellicht zelfs massaal gaan oogsten, want het carnivore smaldeel van de natie zal geen nee zeggen tegen een verse zwijnen- of hertenburger die op de vuist genuttigd kan worden. En natuurlijk wordt er in de buurt van deze ecologische pretparken van de toekomst ook nog een stevige laag asfalt gestort. Tijd is immers geld, waardoor het belangrijk is om het gebied zo spoedig mogelijk met een rotvaart van 130 kilometer per uur weer te kunnen verlaten.
Commerciële waarde
Maar alle gekheid op een stokje: Van Bhemmels proefballonnetje past natuurlijk perfect in de visie die revanchistisch rechts met een bewonderenswaardige consequentheid uitdraagt. De natuur is maar lastig, tenzij er flink wat aan te verdienen valt. Natuur wordt in toenemende mate vercommercialiseerd en gezien als een inwisselbaar goed dat ook maar overgelaten moet worden aan de grillen van de marktwerking. De charme van een wandeling door een stiltegebied of nationaal park is juist dat je even de gemaakte en door commercie gedomineerde mensenmaatschappij achter kunt laten. Als ik elk half uur een terrasje wil pikken, kom ik vrijwel overal in Limburg ruimschoots aan mijn trekken. Wil ik daarentegen een wild zwijn of een adder zien, dan kan slechts een enkel plekje in onze provincie in die behoefte voorzien en wil ik ook volop kunnen genieten van de rust en spanning die met een dergelijke speurtocht gepaard gaan. Er is nog maar zo weinig echte, onbedorven natuur over in ons landje; laten we alsjeblieft zuinig zijn op wat we nog hebben.
Bron: Joop.nl
Lees ook:Thaise buffelrace is publieksmagneet
Lees ook:CDA wil aanpak ‘zwijnenprobleem’ Brabant
Lees ook:De natuur als Platoonse Idee
Lees ook:Dood doet vaak leven
Lees ook:Roofvogels en uilen vaker gehouden als huisdier