De Galápagoseilanden herbergen niet alleen een aantal bijzondere en endemische reptielen, de archipel is ook een paradijs voor zeevogels. Een van de imposantste soorten is ongetwijfeld de galápagosalbatros (Phoebastria irrorata). De rijzige vogels kunnen 90 centimeter lang worden en een vleugelspanwijdte van bijna 2,5 meter bereiken. Opmerkelijk genoeg bevindt de totale broedpopulatie zich op Española, een vrij klein en in geologisch opzicht stokoud eiland in het uiterste zuidoosten van de Galápagosarchipel. Ook op Isla de la Plata, een eiland dichter bij het Ecuadoriaanse vasteland, broeden nog enkele tientallen albatrospaartjes, maar in de praktijk is Española de voortplantingsstek voor ruim negentig procent van de totale wereldpopulatie. Buiten de broedtijd zweven de galápagosalbatrossen boven de blauwe wildernis, ver uit de kusten van Ecuador en Peru.
Galápagosalbatrossen voeden zich voornamelijk met vis, inktvis en schaaldieren en vallen daarom ook vaak ten prooi aan de industriële langelijnvisserij. De paartjes zijn monogaam en blijven erg lang (vaak zelfs hun hele leven) bij elkaar. Het baltsritueel van de galápagosalbatros is een prachtig tafereel. De vogels heffen hun kop op, om vervolgens met hun prachtige gele snavels te klikken en die tegen elkaar aan te wrijven. De eieren worden meestal gelegd tussen april en juni en binnen een tijdsbestek van twee maanden uitgebroed. De paartjes krijgen vrijwel altijd slechts één kuiken. Het jong wordt verzorgd door beide ouders. Als de oudervogels lang op zee zijn om voedsel te zoeken, vormen de kuikens vaak zelfs kleine crèches om zo beter beschermd te zijn tegen de elementen en eventuele roofdieren zoals de galápagosbuizerd. Wat betreft de albatrossen was de timing van ons bezoek aan Española uitstekend. We hadden het voorrecht om veel broedende vogels te zien, terwijl enkele paartjes ook al heel jonge kuikens (zie onderstaande foto) hadden. Hoewel de galápagosalbatrossen lopend een stuntelige indruk maken, stralen ze al vliegend een sierlijkheid en gratie uit die maar door weinig andere wezens op aarde wordt benaderd. Een albatros in vlucht is het vleesgeworden symbool van de ultieme vrijheid die wij als mens vermoedelijk nooit zullen bereiken.
Lees ook:Kijken naar grote sterns vanuit uniek perspectief
Lees ook:Fascinerende zeedraken
Lees ook:Kippen kunnen empathie voelen
Lees ook:Nederlandse polders steeds ongeschikter voor weidevogelkuikens
Lees ook:Geschubde Galápagosdwergen