De koude februarimaand heeft een flinke slachting aangericht onder de grote grazers in de Oostvaardersplassen. Er zijn afgelopen maand namelijk 1.062 grote grazers gestorven in het Flevolandse natuurgebied. De slachtoffers waren 858 edelherten, 184 konikpaarden en 20 heckrunderen. Van deze dieren zijn er 993 geschoten, omdat verwacht werd dat zij de winter niet zouden overleven. 69 dieren stierven een natuurlijke dood. In oktober vorig liepen er volgens Staatsbosbeheer 5230 grote grazers rond in de Oostvaardersplassen. Voedselgebrek en de kou (in combinatie met de gure en harde noordoostenwind) zijn de hoofdoorzaken voor de sterfte. Volgens Staatsbosbeheer had de februaristerfte ook niet voorkomen kunnen worden door dieren bij te voeren. In februari zijn bezorgde mensen desondanks begonnen met het bijvoeren van de hongerige dieren. Staatsbosbeheer vroeg iedereen hiermee te stoppen, omdat het op lange termijn voor meer problemen zou zorgen. Door de ‘maatschappelijke onrust’ die daarop volgde besloot de natuurbeheerder later alsnog bij te voeren. Persoonlijk heb ik altijd een dubbel gevoel bij de Oostvaardersplassen. Aan de ene kant zijn grote grazerskudden een machtig gezicht en hoort een bovengemiddeld hoge sterfte in barre tijden nu eenmaal bij de natuur. Aan de andere kant gaat het natuurlijk om een artificieel ecosysteem dat weinig van doen heeft met de situatie in gebieden als de Serengeti of Masai Mara. Een ecosysteem dat ‘af’ is dient namelijk ook toppredatoren te herbergen en vrij te zijn van hekken die de bewegingsvrijheid van grote grazerskudden inperken. Een groot fan van dit geesteskind van ecoloog Frans Vera ben ik uiteindelijk dus niet.
Bron: Nu.nl
Lees ook:1200 grote grazers doodgeschoten in Oostvaardersplassen
Lees ook:Beschutting voor grazers in Oostvaardersplassen
Lees ook:‘Oostvaardersplassen moeten op werelderfgoedlijst UNESCO’
Lees ook:Staatsbosbeheer schiet grote grazers in Oostvaardersplassen af om dierenleed te voorkomen
Lees ook:Boswachter Oostvaardersplassen bedreigd