Categorie: "Dier in de spotlights"

Lynx bezoekt olympische skipiste

Foto: Leonhard Foeger, Reuters
media_xl_105244Een onverwachte gast tijdens de eerste verplichte training van de skiërs op de olympische piste van Whistler: een lynx die op z’n dooie gemakje de finishplek overstak. Uiteindelijk sprong het prachtige dier over een reclamebord de wijde wereld in. Deze aangename verschijning doet terugdenken aan het voorval met Kristian Ghedina: de Italiaan had in 2004 nog maar net zijn afdaling (Wereldbeker) achter de rug toen een hert zijn opwachting maakte op de piste. Enkele maanden later vierde hij dat voorval met zijn nieuwverworven mascotte: een pluchen bambi. De rode lynx (bobcat) is een jager die veel voorkomt in Noord-Amerika. Zijn dieet hangt af van het beschikbare prooiaanbod en kan onder meer bestaan uit witstaartherten, rendieren, reeën, hazen, konijnen, vogels, vissen, hoenders en incidenteel zelfs huisdieren. Het vermogen om op een uiteenlopend aantal prooien te jagen, dankt de rode lynx vooral aan zijn fysieke versatiliteit.

Jonge gorilla geboren in GaiaPark

Foto: GaiaPark

media_l_104839Vanmorgen is in het Kerkraadse GaiaPark een babygorilla ter wereld gekomen. Het geslacht van het jong is nog in nevelen gehuld. De andere gorilla’s reageren opgewonden op de vertederende nieuwkomer in hun midden. Vader Makula, de leider van de gorillagroep, loopt apetrots door het verblijf. Saillant detail: het kleintje geboren is op de twintigste verjaardag van zilverrug Makula. Tegen acht uur ‘s ochtends ontdekten de dierenverzorgers dat gorillavrouwtje Sangha afgelopen nacht bevallen was. Het is de eerste keer dat Sangha een kleintje op de wereld zet. Een spannende gebeurtenis, want gorillavrouwtjes in gevangenschap weten van nature niet hoe ze een jong moeten verzorgen.

Geheimzinnige diepzeevis voor het eerst gefilmd

Foto: National Oceanic and Atmospheric Administration
Regalecus_glesne_juvenileAmerikaanse onderzoekers hebben voor het eerst een riemvis (ook wel haringkoning genoemd) in zijn natuurlijke omgeving in de diepzee gefilmd. Ze gebruikten hiervoor een onbemand, op afstand bestuurbaar duikbootje. De riemvis (Regalecus glesne), die bijna zeventien meter lang kan worden, werd tot op heden alleen stervend aan de oppervlakte of dood op stranden aangetroffen. De onderzoekers van Louisiana State University stuitten op de riemvis in de Golf van Mexico, vlakbij het olieplatform Thunder Horse. De riemvis is een zeer ranke verschijning, wat hem een slangachtig uiterlijk verschaft. Wetenschappers hebben dan ook al meermaals geopperd dat waarnemingen van grote exemplaren mogelijk aan de basis hebben gestaan van oude zeemansverhalen over gigantische, draakachtige zeeserpenten. Aanvankelijk zagen de wetenschappers de glinsterende vis aan voor een pijp.

Prairiehondjes blinken mogelijk uit in complex taalgebruik

DSC_0048Het vermogen om een complexe eigen taal te ontwikkelen en te gebruiken, is lange tijd beschouwd als een uniek menselijke eigenschap. Diverse onderzoekers trekken dat inmiddels in twijfel en dichten zeezoogdieren en bepaalde papegaaiachtigen vergelijkbare communicatieve vermogens toe. Maar de Amerikaanse professor Con Slobodchikoff, die al dertig jaar veldonderzoek verricht naar prairiehonden, denkt dat zijn studieobjecten ook een zeer speciale eigen taal gebruiken, een arsenaal aan klanken en geluiden dat qua complexiteit alleen onderdoet voor dat van de mens.

Bijen herkennen mensengezicht

Bee_PD_foto_explained1Het was al bekend dat bijen getraind konden worden om cocaïne en explosieven te herkennen, maar onderzoek wijst uit dat de nijvere insecten nog tot meer in staat zijn. Een Australisch-Frans wetenschapsteam viste met behulp van een experiment uit dat bijen ook specifieke gezichtspatronen herkennen. De onderzoekers arrangeerden een groep symbolen zo dat ze de vorm aannamen van een mensengezicht, om de bijen vervolgens te lokken met een zoet goedje. Ook nadat de beloning wegviel en er andere symbolen gebruikt werden, associeerden de bijen de ‘gezichten’ nog steeds met voedsel en lieten ze de overige symbolenconstellaties links liggen.

Bizarre blubbervis bijna uitgestorven

Foto’s: Greenpeace/It’s Nature

blobfishswimming-blog-fishHet is een dier dat maar weinig mensen zullen kennen, laat staan ooit gezien hebben: de blubber- of blobvis. Deze vreemde vis leeft in de wateren die Australië omgeven en komen vooral voor op grote diepten, honderden meters onder de zeespiegel. De blobvis leeft op diepten waar een zwemblaas niet efficiënt is. In plaats daarvan ontleent de vis zijn drijfvermogen aan zijn lichaam, dat voor een groot deel uit een soort gelatine bestaat. De dichtheid van dit weefsel is iets lager dan die van zout water. Actieve jagers zijn de blubbervissen dan ook niet.

Dagpauwoog profiteert van koudere winter

dagpauwoogDit jaar lijkt eindelijk een goed vlinderjaar te worden. Vooral de distelvlinder, een trekvlinder, is in grote aantallen te zien. Maar ook de dagpauwoog fladdert weer veelvuldig rond de vlinderstruiken. Deze mooie oranjerode vlinder met lichtblauwe ‘ogen’ was vroeger een van de meest algemene soorten in Nederland. Maar vanaf 1995 is het aantal dagpauwogen sterk achteruit gegaan. Dat komt door een toename van zachte winters, denkt Kars Veling van de Vlinderstichting. “De dagpauwoog overwintert (als een van de weinige soorten) als volwassen vlinder”, zo legt hij uit. “Ze moeten veel energie sparen voor de diepe slaap, maar aan de andere kant kan de soort wel prima tegen strenge vorst. De afgelopen jaren hadden we echter warme winters, of in ieder geval winters met regelmatig warmere perioden, waarbij het zo nu en dan meer dan 12 graden was”, zegt Veling.

Bevalling van wilde berin live te volgen op internet

Foto: Lynn Rogers
media_xl_98910De berin Lily is momenteel een echte mediaster aan de overzijde van de Atlantische Oceaan. Berenexpert Lynn Rogers heeft het hol van de zwangere berin namelijk voorzien van een camera. De camera zendt continu livebeelden uit van de op til zijnde bevalling. Je zou denken dat een doorgewinterde veldbioloog al vaker de geboorte van een wilde zwarte beer heeft mogen meemaken, maar niets is minder waar. “Het zou de eerste keer in mijn 43-jarige onderzoeksloopbaan zijn.” Rogers verwacht dat de jongen vandaag of komend weekend geboren zullen worden. De onderzoeker hoopt dat de unieke eerste beelden van een bevalling van een wilde berin nieuwe inzichten zullen opleveren over het natuurlijke gedrag van deze dieren.

Kapucijnapen zijn effectievere notenkrakers dan mensen

Foto: Elisabetta Visalberghi
notenkrakendeapenBraziliaanse kapucijnapen (soort Cebus libidinosus) hebben een techniek ontwikkeld waarmee ze keiharde palmnoten buitengewoon efficiënt kapot kunnen slaan. Dat hebben Amerikaanse wetenschappers ontdekt. De onderzoekers van de Universiteit van Georgia voorzagen een groep kapucijnapen van enkele palmnoten, een steen die als hamer kon worden gebruikt en een aambeeld. De meest efficiënte aap, Mansinho, wist in 100 pogingen 15 noten te kraken. De onderzoekers namen ook onder de loep hoe effectief mensen zijn in het kraken van noten. Slecht deed de menselijke proefpersoon het zeker niet. De man wist 16 hardschalen vruchten in 100 pogingen te kraken. Hoewel dit in absolute zin iets beter is dan het resultaat dat de beste aap liet noteren, zijn kapucijnapen toch effectievere notenkrakers.

Schitterende tijgerdocumentaire op de VRT

Foto: BBC
gallery19De Belgische publieke omroep VRT zendt vanmiddag het eerste deel van de schitterende documentairereeks Tijger, zoektocht in de jungle uit. De warme en (zeker voor natuurliefhebbers) vertrouwde vertelstem van Sir David Attenborough neemt je mee naar de broeierige jungles van India, het leefgebied van de Bengaalse tijger. Hier zijn we getuige van het wel en wee van een tijgerfamilie, een moeder met vier welpen die zich nog maar aan het begin van hun uitdagende reis richting volwassenheid bevinden. Als de welpen volgroeid zijn, zullen ze gelden als de heersers van het bos, maar in hun jonge jaren hebben ze, teer en kwetsbaar als ze zijn, nog de bescherming van hun moeder nodig. Luipaarden en vreemde mannetjestijgers liggen immers altijd op de loer. Om de tijgers van zeer nabij te filmen, bevestigde de dierenfilmer John Downer camera’s aan olifanten.