Foto: Treehugger.com
Onnatuurlijke sterfte
Gedurende een gemiddeld jaar spoelen langs de kust van de Braziliaanse staat São Paolo gemiddeld circa tien dode pinguïns aan. De laatste tien dagen zijn er echter al ruim vijfhonderd pinguïnlijken aangespoeld op de stranden die de dichtbevolkte staat omzomen. De meeste dode vogels zijn magellaanpinguïns, dieren die in deze tijd richting het noorden migreren vanuit Argentinië, Chili of de Falklandeilanden. Volgens bioloog Thiago do Nascimento is het normaal dat niet alle pinguïns de zware reis overleven, maar is er momenteel sprake van een overweldigend en onnatuurlijk hoog slachtoffertal. De vraag is natuurlijk waardoor deze massasterfte primair wordt veroorzaakt. Opvallend genoeg wees autopsie uit dat het merendeel van de gevonden dieren over een nagenoeg lege maag beschikte. Voedselgebrek speelt dus vrijwel zeker een rol. Wat ook opvalt is dat de plek waarop de dieren zijn gevonden eigenlijk niet overeenkomt met hun natuurlijke reiskoers. “Het is eigenlijk normaal dat de magellaanpinguïn (Spheniscus magellanicusa) zijn kolonies in het zuidelijkste deel van Zuid-Amerika verlaat in deze tijd van het jaar om de sardines te volgen, vissen die op hun beurt de planktonrijke Falklandstroming opzoeken. Die Falklandstroom, die vanaf de Zuidpool richting Zuid-Amerika stroomt, stuit ergens halverwege de kust van Argentinië op de warme Benguelastroom die vanuit Zuidwest-Afrika komt. Normaal gaan de pinguïns nooit verder dan dat kruispunt in de winter. Ze zijn al bij al dus drieduizend kilometer uit koers. Dit jaar is de Benguela wel kouder dan normaal en op de Falklandstroom staat flink wat wind. Dat verklaart iets, maar zeker niet alles. De jongste 35 jaar, sinds we met onze metingen zijn begonnen, hebben we wel vaker met soortgelijke omstandigheden te maken gehad. En toen spoelden er al bij al niet meer dan zeven pinguïns aan”, weet Ricardo Burgo Braga, een biogeograaf die gespecialiseerd is in de ecologie van het Zuidpoolgebied.
Overbevissing en klimaatverandering
Thiago Muniz, een Braziliaanse pinguïnspecialist van de Niterói Zoo, vermoedt dat overbevissing iets met de massasterfte te maken heeft. “Daardoor moeten de pinguïns almaar verder de zee in zwemmen om aan eten te geraken, waardoor ze verstrengeld raken in de stromingen. Vooral de jongste, minst sterke dieren kunnen de kracht niet opbrengen om aan die krachtige stromingen te ontkomen.” Wat ook direct in het oog springt, is dat veel aangespoelde vogels besmeurd zijn met olie. Die olie is er niet debet aan dat de pinguïns afdrijven uit hun habitat, maar eenmaal op drift passeren de diertjes wel de Campos-olievelden voor de Braziliaanse kust. En dat doet het ergste vermoeden over de vervuiling die daar wordt aangericht. Andere biologen geven vooral klimaatverandering de schuld. Door de opwarming van de oceanen zou het visaanbod drastisch veranderen, waardoor de vissoorten waar de pinguïns van afhankelijk zijn steeds schaarser zouden worden. Maar oceanograaf Lauro Barcellos geeft toe dat de precieze achtergronden van de pinguïnsterfte vooralsnog in nevelen gehuld zijn: “We zien dat de dieren in enorme aantallen sterven, maar waarom dit gebeurt weten we eigenlijk nog niet. Ik volg die beesten al bijna 40 jaar en snap er niks van.”
Bron: Treehugger.com
Lees ook:Weinig vogels geteld tijdens vogeltelweekend
Lees ook:Haaien jagen op dolfijnen in de buurt van Australisch zwemstrand
Lees ook:Pinguïns proeven alleen zout en zuur
Lees ook:Wetenschappers ontrafelen koudebestendigheid keizerspinguïn
Lees ook:Midden in een pinguïnkolonie