Adderpopulatie in Meinweggebied krabbelt voorzichtig op

Ineenstorting
Aan het begin van deze eeuw was het treurig gesteld met de adder in NP De Meinweg, de enige plek waar je de soort binnen de Limburgse provinciegrenzen kunt aantreffen. Terwijl de populatie medio jaren zeventig van de vorige eeuw naar schatting zo’n duizend dieren telde, was die in 2000 gedaald naar ongeveer tweehonderd exemplaren. De oorzaak voor die dramatische achteruitgang is nooit helemaal eenduidig aangetoond, maar verdroging en slecht beheer zijn twee factoren die de Meinwegadders zeker geen goed hebben gedaan.

Hoopvolle ontwikkelingen
Maar de recente ontwikkelingen in mijn herpetologische achtertuin zijn hoopvol. Er worden weer steeds meer dieren in het veld aangetroffen, terwijl in 2011 en ook dit jaar gelukkig ook in vrijwel alle adderdeelleefgebieden voortplanting is vastgesteld. In een wat extremere vorm is het Gagelveld, een deelgebied waar adders al vanaf 1980 op de voet worden gevolgd, representatief voor de situatie in het Meinweggebied. Vroeger was dit een hotspot en een van de beste adderleefgebieden in heel Nederland. Verdroging en slecht beheer leidden in de loop der jaren echter tot een volledige ineenstorting van de plaatselijke deelpopulatie. Tot en met vorig jaar was het herstel met de vangst van slechts enkele individuen per jaar nog vrij miniem, maar dit jaar zijn er beduidend meer verschillende volwassen adders (de dieren zijn herkenbaar aan hun unieke kopschilden) en meerdere jonkies in het Gagelveld gevonden. Op basis van extrapolatie van de vangsten wordt de huidige populatie in het hele Meinweggebied geschat op om en nabij de 375 dieren, toch weer een hele stap vooruit vergeleken met de aantallen van twaalf jaar terug. Het voorzichtige herstel van de Meinwegadders heeft zeker te maken met een verbeterd beheer van hun kernleefgebieden. DNA-onderzoek heeft bovendien aangetoond dat de adders in NP De Meinweg, ondanks de afwezigheid van andere adderleefgebieden binnen een straal van ongeveer tachtig kilometer, niet sterker genetisch verarmd zijn dan slangen in andere regio’s. Er gloort dus gelukkig nog hoop voor de mooiste slang van Nederland in het Limburgse.

Lees ook:Helft Nederlandse natuurgebieden lijdt onder verdroging
Lees ook:Meinwegadders komen niet uit Polen
Lees ook:Grote Meinwegadders
Lees ook:Evolutie dinosauriërs te danken aan krimp Carboonwouden
Lees ook:Werken voor de natuur

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Naam

Website

Het kan vijf minuten duren voordat nieuwe reacties zichtbaar zijn.