Na anderhalve eeuw (Charles Darwin gooide het balletje in de negentiende eeuw al op) is er eindelijk sluitend bewijs voor de theorie dat visetende vogels helpen bij de verspreiding van plantenzaden. Wanneer een vogel een vis eet die zaden in zijn maag heeft, worden de plantendelen alsnog met succes verspreid (secundaire dispersie). De zaden komen hierdoor op plekken terecht waar ze anders nooit zouden komen. Aquatisch ecoloog Casper van Leeuwen(NIOO-KNAW) en een team van internationale onderzoekers zochten naar bewijs voor de theorie van Darwin door te kijken naar aalscholvers. Een aalscholver eet ongeveer 500 gram vis per dag. Hij kan niet alles verteren en braakt een gedeelte van zijn voedsel uit in de vorm van een braakbal. Deze pakketjes kunnen goed onderzocht worden. Op zeven plaatsen in Europa bestudeerden Van Leeuwen en zijn collega’s aalscholverkolonies. In een op de drie braakballen werden plantenzaden aangetroffen. De aalscholvers hebben de zaden niet direct binnengekregen, maar via een prooi. Vooral de grote verscheidenheid aan zaden viel op: er werden maar liefst 21 plantensoorten gevonden, die behoren tot 16 verschillende families. Dankzij de aalscholvers krijgen sommige plantensoorten de kans om in nieuwe gebieden door te dringen. De rol van visetende vogels kan in de toekomst erg belangrijk zijn voor de verspreiding van plantensoorten, vooral vanwege de invloed van klimaatverandering en de druk van de mens op veel wilde plantensoorten.
Lees ook:Leeuwen met uitsterven bedreigd in West-Afrika
Lees ook:Orkageluiden moeten aalscholvers verjagen
Lees ook:Stropers doden bijna vier op de vijf bosolifanten in Gabon
Lees ook:Uitgestorven gewaande leeuw gefilmd in Gabon
Lees ook:Libellen doen het goed in Nederland