Zeeschildpadden vinden geboortestranden door fluctuaties in aardmagnetisch veld

De afdruk van het aardmagnetisch veld op de geboorteplek van een zeeschildpad stuurt een volwassen vrouwtje decennia later terug naar die regio om zelf te nestelen. Dat vermoeden Amerikaanse biologen die de relatie tussen nestlocaties van zeeschildpadden en veranderingen in het aardmagnetisch veld onderzochten. De onderzoekers waren gefascineerd door het interne kompas dat zeeschildpadden in staat stelt om langjarige oceaanreizen van duizenden kilometers te maken, maar er ook voor zorgt dat ze voor het leggen van eieren weer feilloos de weg terug kunnen vinden naar hun geboortestranden. Vrouwelijke zeeschildpadden die bijvoorbeeld op het piepkleine Atlantische eiland Ascension uit het ei kruipen, komen tot wasdom voor de kust van Brazilië, maar zwemmen nadat ze hebben gepaard weer ruim tweeduizend kilometer terug naar hun geboorte-eiland om daar te nestelen.

 

Rogers en zijn collega vergeleken patronen in nestlocaties van onechte karetschildpadden (Caretta caretta) op het strand van Florida over een periode van negentien jaar met natuurlijke fluctuaties in het aardmagnetisch veld. De wetenschappers vonden een sterk verband tussen wijzigingen in de verdeling van nesten en subtiele veranderingen in het aardmagnetisch veld. Op plekken waar het magnetisch profiel van nabijgelegen stranden samenkwam, pakten de zeeschildpadden samen op een kleiner stuk strand, terwijl de reptielen gemiddeld verder uit elkaar nestelden op plekken waar de magnetische veldlijnen uitwaaierden. Het is nog niet bekend hoe de dieren de magnetisch profielen aflezen, maar onderzoeksleider Roger Brothers veronderstelt dat kleine magnetische deeltjes in het schildpaddenbrein reageren op het aardmagnetisch veld.