Een woestijn is nu niet direct de plek die je associeert met de aanwezigheid van talloze walvisbotten. Toch is de Cerro Balleno (Walvisheuvel) in de Chileense Atacamawoestijn al heel lang bekend als een plek waar je talloze overblijfselen van prehistorische walvissen kunt aantreffen. Hoe die botten precies in de Atacama zijn beland, was tot voor kort een raadsel. Na grondig onderzoek zijn paleontologen er nu uit en komen ze tot de conclusie dat het kerkhof ontstaan door vier massastrandingen in enkele duizenden jaren tijd. De zeezoogdieren hebben waarschijnlijk giftige algen binnengekregen. De dode en stervende walvissen spoelden daarop aan en verdwenen in de loop van de tijd geruisloos onder het zand. Wetenschappers kregen pas vanaf 2011 de kans om de fossielen goed te bestuderen, want in dat jaar werd de naast de Cerro Balena gelegen Pan-Amerikaanse snelweg verbreed.
Lees ook:Honderden dolfijnen overleden in Peru
Lees ook:Zorgen over hoge walvissterfte Alaska
Lees ook:Ook potvis aangespoeld op Razende Bol
Lees ook:Groenlandse walvissen scrubben hun huid in ondiepe kustwateren
Lees ook:Honderden dode zeeschildpadden bij El Salvador