Als liefhebber van dieren die bij het grootste deel van de menselijke bevolking nou niet direct als aaibaar te boek staan (denk aan haaien, reptielen of vleermuizen), ben ik altijd al een liefhebber geweest van klassieke monster movies. Daarom was een bezoek aan de nieuwe Godzilla eigenlijk ook een absolute must. De Japanse reuzenhagedis (die ook bekend is onder zijn Japanse naam Gojira) is samen met de reuzengorilla King Kong altijd al een van mijn favoriete filmcreaturen geweest. En ik moet zeggen dat de film niet tegenviel. Natuurlijk zijn er altijd wel wat zaken op een klassieke spektakelfilm aan te merken als je het verhaal heel nauwgezet analyseert op logica of waarschijnlijkheid, maar je moet ook altijd het doel en de pretenties van een film in ogenschouw nemen bij je beoordeling. En als je houdt van elkaar bestrijdende en overtuigend gefabriceerde reuzenorganismen die ook nog een heel arsenaal aan legervoertuigen en stadsgebouwen de vernieling in helpen, zit je met de nieuwe Godzilla goed. Natuurlijk is er ook een behoorlijke rol weggelegd voor een bescheiden aantal menselijke hoofdpersonen, maar op Bryan Cranston (Walter White uit Breaking Bad) na zijn de monsters de ware sterren van deze film. Zeker wat betreft het uiterlijk en de oorsprong van het wezen Godzilla zijn de makers van de nieuwe film een stuk dichter bij het Japanse bronmateriaal gebleven dan Roland Emmerich in zijn versie uit 1998. Vooral in de bioscoop zijn de rijzige gestalten van de klassieke reuzenhagedis en zijn taxonomisch lastiger definieerbare megategenstanders een lust voor het oog. De nieuwe Godzilla is zeker niet de beste film die ooit is gemaakt, maar wel gewoon prima en visueel overweldigend amusement voor de doelgroep waar de film op mikt.
Lees ook:Godzilla benoemd tot ereburger van Tokio
Lees ook:The Cove wordt toch vertoond in Japan
Lees ook:Nieuwe hagedissensoort ontdekt in Filipijnse bossen
Lees ook:Prehistorische reuzenhagedis vernoemd naar Jim Morrison
Lees ook:Robin Williams was ook pleitbezorger voor dieren