Indicator
Voor het twaalfde jaar op rij heeft Stichting Dierenhulp de lijst samengesteld van landen waar meldingen over en van dierenleed grootschalig voorkomen. Deze lijst komt jaarlijks tot stand op basis van meldingen van toeristen, dierenartsen, mediaberichten, collega-organisaties en eigen waarnemingen. De lijst vormt volgens voorzitter Mark Erwin Vos een goede indicatie voor de manier waarop in de verschillende landen met dieren wordt omgegaan. Nu de vakanties weer geboekt worden en miljoenen mensen gaan reizen, kan men op die bestemmingen geconfronteerd worden met ernstige vormen van dierenleed en dierenmishandeling. Net als verleden jaar voert Griekenland wederom de ranglijst aan. Vooral de slechte behandeling van gezelschapsdieren, landbouwdieren en zwerfhonden springt in het oog, een probleem dat nog schrijnender is geworden door de financiële malaise die als een verstikkende sluier over het Zuid-Europese land hangt. Spanje is wederom een goede tweede. De martelgang die luistert naar de naam stierenvechten is buiten Catalonië nog steeds populair, terwijl ook afgedankte jachthonden (galgo’s) nog steeds regelmatig zonder scrupules gewurgd, doodgeslagen, opgehangen of bij het oud vuil gezet worden. Verder heeft de Spaanse visserijvloot niet veel op met het handhaven van verantwoorde vangstquota en blijft natuurbescherming in veel regio’s een ondergeschoven kindje. De Nederlandse Antillen stegen één plek, en kwamen terecht op plaats drie. Veel meldingen hadden betrekking op het afmaken van ruim 7000 dieren op de Antillen. Vaak gaat het om een verboden methode, waarbij de dieren letale injecties in het hart krijgen toegediend. China (galberen, bont, illegale bestanddelen van bedreigde diersoorten die dienen als afrodisiaca, doodknuppelen van zwerfhonden, haaienvinnen) en Venezuela completeren de top vijf.
Geïnstitutionaliseerde dierenmishandeling
Verassend genoeg duikt de naam van ons land direct achter de top 5 op. Je hoort immers vaak dat Nederland toch een van de diervriendelijkste landen op de aardkloot is. Blijkbaar niet dus. Nederland scoort vooral hoog in de categorie bedrijfsmatige dierenmishandeling. De uitwassen van de bio-industrie zijn hier natuurlijke mede debet aan. Varkens, kippen, koeien en geiten krijgen steeds minder de gelegenheid om een leven te leiden dat ook maar enigszins overeenkomt met hun natuurlijke behoeften en instincten. Biggen en kalveren worden veel te vroeg bij hun moeder weggehaald, vleeskippen worden vaak zo vetgemest dat ze letterlijk bezwijken onder hun eigen gewicht en vleesvarkens worden in stallen of veewagens met tientallen op een paar vierkante meter bij elkaar gepropt, met alle gezondheidsgevolgen van dien. Kalfjes worden opzettelijk blootgesteld aan bloedarmoede, alleen om het kalfsvlees mooi blank te houden. Bovendien belanden er bij tijd en wijle zelfs levende varkens tussen het afval. Ook de Nederlandse laboratoria doen een dieronvriendelijke duit in het zakje. Jaarlijks worden bijna een half miljoen proefdieren gedood zonder dat ze in ook maar één dierproef gebruikt zijn. Veel onderzoekers maken ons graag wijs dat het massale gebruik van proefdieren garant staat voor het redden van duizenden mensenlevens. Dit is echter gewoonweg incorrect. Minder dan 3,5 procent van alle dierproeven levert baanbrekende of waardevolle resultaten op, de rest is futiel. Klinische tests bij mensen, ervaringen die zijn verzameld aan de hand van eerdere behandelingen en het consequent aanhouden van een gezonde levensstijl sorteren veel meer effect als het aankomt op het voorkomen van de welvaartsziekten die doodsoorzaak nummer een vormen in de westerse wereld. Dierproeven zijn vaak zelfs gevaarlijk, want medicijnen die goed aanslaan bij dieren leiden bij mensen niet zelden tot onvoorziene en gevaarlijke bijwerkingen. Ook ongeoorloofde jagerspraktijken (het vergiftigen van roofvogels, het doden van beschermde diersoorten), dierenporno en de misstanden op bepaalde kinderboerderijen hebben Nederland omhooggestuwd op de lijst van dieronvriendelijkste landen. Het is misschien wel verstandig om hier een kleine kanttekening bij te maken; in eigen land zal waarschijnlijk immers minder bewijsmateriaal onder de radar blijven dan bij het onderzoeken van andere landen. Maar desondanks legt de lijst mijns inziens wel terecht de vinger op een zere plek: de honden, katten en cavia’s zullen best liefdevol vertroeteld worden door hun zorgzame baasjes en bazinnen, maar als het aankomt op geïnstitutionaliseerde vormen van dierenmishandeling – waarbij dieren primair worden gezien als objecten of werktuigen – hebben veel Nederlanders nog steeds oogkleppen op.
Lees ook:Nederland weer hoog op lijst met dieronvriendelijke landen
Lees ook:Minder egels geteld tijdens tweede Egelweekend
Lees ook:Minder trekvogels uit het noorden naar Nederland
Lees ook:Vaak directe link tussen huiselijk geweld en dierenmishandeling
Lees ook:Ruim twintigduizend dieren en planten met uitsterven bedreigd