In adderland is momenteel de tijd van de vrouwtjes weer aangebroken. Rond deze tijd lijken de mannetjes altijd met de noorderzon vertrokken en tref je in het veld bijna alleen maar vrouwtjes aan. Gisteren troffen we tijdens het inventariseren van twee deelgebiedjes in Nationaal Park De Meinweg bijvoorbeeld nog vier mooie addervrouwen aan. Ze waren pas verveld, het moment waarop de dieren het mooist zijn en hun prachtige kleuren en tekening optimaal tot hun recht komen. Zeker de vrouwen die dit jaar hebben deelgenomen aan de voortplanting (in Nederland hebben ze een tweejarige cyclus) beginnen nu langzaam vaste en geschikte zonplekken uit te zoeken om de eieren in hun lichaam op temperatuur te kunnen brengen. Als je die plekjes eenmaal kent, is het vaak niet zo moeilijk om dezelfde vrouwen vaker terug te vinden. De mannen zwerven in de zomer door hun leefgebied en loop je eigenlijk alleen min of meer toevallig tegen het lijf. In het najaar is de verdeling tussen beide geslachten weer wat meer in evenwicht, terwijl je in het voorjaar vrijwel alleen mannelijke adders te zien krijgt. Die komen namelijk een paar weken eerder uit hun winterverblijven dan de doorgaans grotere vrouwen. Bovendien herbergt een gezonde adderpopulatie normaal gesproken meer mannen dan vrouwen.
Lees ook:Honkvaste vrouwen
Lees ook:Een adderrijke vrijdag de dertiende
Lees ook:Vrouwen in rampsituaties: huisdieren eerst
Lees ook:Hondenbezitter doller op huisdier dan op eigen partner
Lees ook:Najaar toptijd voor Nederlandse slangenliefhebbers