De emotionele band tussen mens en hond heeft een veel oudere oorsprong dan altijd werd gedacht. Al ruim veertienduizend jaar geleden zorgden jagers en verzamelaars voor zieke puppy’s, ook als de dieren verder geen ‘praktische’ functie vervulden. “Tot nu toe werd gedacht dat wolven uitsluitend zijn gedomesticeerd om te kunnen helpen bij jacht, transport en bescherming van nederzettingen”, zegt dierenarts en wetenschapper Luc Janssens. In zijn promotieonderzoek aan de Universiteit Leiden presenteert Janssens ‘het eerste bewijs dat de prehistorische mens ook honden hield om emotionele redenen’. Janssens trekt deze conclusie na het bestuderen van een graf dat ruim honderd jaar geleden werd gevonden nabij de Duitse stad Bonn. De vindplaats is het oudste bekende graf waarin honden samen met mensen zijn begraven. Een in het graf bijgezet hondje, dat het formaat had van een beaglepup, is bezweken aan hondenziekte en voor zijn dood nog een tijdje verzorgd door mensen. Omdat het dier te jong was om te dienen als waak- of werkhond, er genoeg andere pups voorhanden waren en de honden samen met mensen zijn begraven, is het zeer waarschijnlijk dat de eigenaren een emotionele band met hun dieren hadden.
Bron: NOS
Lees ook:Prehistorische mensen hielden mogelijk vos als huisdier
Lees ook:Hond al veertigduizend jaar mensenvriend
Lees ook:Hondenbrein reageert op emoties in mensenstem
Lees ook:Ook honden kunnen jaloers zijn
Lees ook:Dinosauriërs gebruikten waarschijnlijk ook al drugs