Foto: Sea Shepherd
Paul Watson, de voorman van Sea Shepherd, is ontstemd over het bericht dat het Japanse ministerie van Visserij eerder deze week de wereld in slingerde. Volgens de Japanners zouden drie bemanningsleden van de walvisvaarder Shonan Maru 2 oogverwondingen hebben opgelopen door de boterzuurbommen waarmee Sea Shepherd de Japanse walvisvloot bekogelde. Maar volgens Watson blijkt uit een video dat het om een geval van onbedoelde zelfmutilatie gaat. Op het fragment is duidelijk te zien dat de Japanners in kwestie pepperspray richting een opblaasbare boot van Sea Shepherd probeerden te spuiten. Doordat ze tegen de wind in spoten, kregen ze het bijtende spul zelf in hun gezicht. “Als de Japanse minister van Visserij, de heer Hirotaka Akamatsu, enig besef van trots, eergevoel of waardigheid heeft, biedt hij per direct zijn excuses aan voor de leugens die zijn ministerie de afgelopen dagen heeft verspreid”, bijt een geïrriteerde Watson zijn aartsrivaal toe.
Lees ook:Activist Sea Shepherd entert Japans schip
Lees ook:Japanners vangen veel minder walvissen
Lees ook:Japanse walvisvaarders lichtgewond door boterzuur
Lees ook:Walvisvaarders en activisten slaags in Zuidpoolgebied
Lees ook:Strijd tussen walvisvaarders en activisten laait hoog op
overboord met die Bethune, we doen geen zaken met terroristen.
En de grop seashepherd, kan beter wat nuttigs gaan doen.
Hallo Nick,
Een nogal ongenuanceerde reactie, die niet getuigt van al te veel kennis van zaken. Sea Shepherd heeft nog nooit Japanse bemanningsleden verwond of met opzet zware verwondingen proberen toe te brengen. Dit in tegenstelling tot de Japanners, die gebruik maken van pepperspray, traangas, LRAD’s (militaire wapens die gezondheidsbedreigende geluidsniveaus produceren) en bewuste ramacties. De term terroristen is dus volledig ongepast. Dat een groep als Sea Shepherd überhaupt bestaat, heeft te maken met een ondeugdelijke zeewetgeving en de lakse houding die de internationale gemeenschap aan de dag legt. Volgens de letter van de wet kunnen zowel de Japanners als Sea Shepherd zich op het internationale recht beroepen. Officieel mag Japan voor wetenschappelijke doeleinden wel een bepaald quotum aan gewone vinvissen en dwergvinvissen vangen en het vlees op de binnenlandse markt verkopen. Onafhankelijke wetenschappers zijn het er echter grotendeels over eens (gebaseerd op de werkwijze van de Japanners, de rappe verwerking van de dieren en de noodzaak van het door de Japanners verrichte onderzoek) dat de Japanse walvisvaart in wezen vooral commercieel (wat verboden is) van aard is. Ook de IWC heeft Japan al meermaals verzocht om te stoppen met de walvisjacht voor wetenschappelijke doeleinden, mede omdat er veel andere onderzoeksmethoden zijn, het belang van de resultaten in geen verhouding staat tot het doden van de dieren en omdat DNA-onderzoek van Japans walvisvlees uitwijst dat ook zeldzame ondersoorten van de dwergvinvis niet worden gespaard. Helaas is de IWC een tandeloos orgaan, dat niet over de justitiële bevoegdheden/middelen beschikt die nodig zijn om de Japanse walvisjacht plat te leggen. Daarnaast is Antarctica een beschermd zeereservaat, waar menselijke activiteiten sowieso volledig uitgebannen zouden moeten worden, ook met het oog op mogelijke milieurampen zoals olielekkages. Bovendien denk ik dat Sea Shepherd heel wat nuttigere dingen doet dan het gros van de wereldbevolking. Het beschermen van prachtige walvissen tegen een volstrekt overbodige vorm van jacht, is in mijn optiek een zeer nuttige vorm van tijdverdrijf.