Nederland is niet bepaald the place to be als je van grote katten houdt. Heel sporadisch duikt er een waarneming op van een wilde kat, terwijl ook de lynx (afgaand op prenten en uitwerpselen) vanuit de Duitse Eifel of de Waalse Ardennen incidenteel een uitstapje maakt naar Zuid-Limburg. Dan houdt het ook wel zo’n beetje op. Maar in het Pleistoceen, toen Nederland onder invloed stond van heftige ijstijden, was ons land wel het leefgebied van een enorme roofkat. De grottenleeuw (Panthera leo speleae) was naar schatting circa tien procent groter en zwaarder dan de huidige Afrikaanse leeuw (Panthera leo), op de grootste ondersoorten van de tijger na de machtigste katachtige die vandaag de dag nog bestaat. Aangezien een groot deel van de Noordzee droog stond in het Pleistoceen, was Nederland destijds een steppelandschap waar imposante reuzen als mammoeten, steppewisenten en reuzenherten graasden. Mooie prooidieren dus voor de grottenleeuw. Een klimaatomslag deed de grottenleeuw waarschijnlijk de das om, maar in de Noordzee worden wel nog geregeld fossielen opgegraven die bewijzen dat Nederland ooit ook het jachtgebied was van een formidabele reuzenkat.
Lees ook:Prehistorische holenleeuw was geen leeuw
Lees ook:Sumatraanse tijger geboren in Amerikaanse dierentuin
Lees ook:Drie nieuwe ondersoorten van de sneeuwluipaard ontdekt
Lees ook:Chinese dierentuinleeuw blijkt hond te zijn
Lees ook:Zuid-Afrikaanse leeuw voor tweede keer ontsnapt uit reservaat