In totaal zijn er drie soorten genten die de Galápagoseilanden bewonen. Naast de bekende blauwvoetgent en de eveneens met zeer fraai gekleurde pootjes getooide roodpootgent, vind je op diverse eilanden van de archipel ook nog de nazcagent (Sula granti). De nazcagent is de grootste soort van de drie en kan ruim negentig centimeter lang worden. Het lichaam van de vogel is hagelwit, met uitzondering van de donkerbruine staart en randen van de vleugels. De snavel is groot, opvallend en oranjerood tot rozig (hangt grotendeels van het geslacht af) van kleur. Het belangrijkste herkenningskenmerk is het donkere masker rondom de gele of oranje ogen.
De Nazcagent komt voor op een select aantal eilanden langs de Zuid- en Midden-Amerikaanse kust en broedt vooral in grote aantallen op de Galápagoseilanden en het Colombiaanse eiland Malpelo. Het zijn overwegend viseters, die zich vaak met spectaculaire duikvluchten op hun prooi storten. Hoewel de nazcagent verspreid over de Galápagosarchipel voorkomt, is Genovesa het beste eiland om de dieren van heel dichtbij te zien. Op de hoefijzervormige rotsformatie in het noordoosten van de archipel broeden de dieren in grote aantallen vlak langs en soms zelfs bijna op de wandelpaden die speciaal voor bezoekers zijn uitgezet. Het gebrek aan angst leidt ertoe dat de dieren geen vluchtgedrag vertonen en zelfs ouderdieren met kuikens je soms op enkele meters afstand nieuwsgierig aanstaren.
Nazcagenten leggen meestal twee eieren in een zelfgebouwd nestje, een bouwwerk dat in de praktijk niet veel meer is dan een verzameling takjes op een kale ondergrond. Na een broedtijd van circa veertig dagen, waarin de oudervogels hun met een complex netwerk van bloedvaten uitgeruste voeten gebruiken om de eieren warm te houden, komt het eerste ei uit. Het tweede kuiken is vaak geen lang leven beschoren omdat het wordt gepikt en uit het nest wordt geduwd door het net iets oudere, grotere en sterkere broertje of zusje. De oudervogels laten dit meestal gewoon gebeuren en voeden op den duur alleen het sterkere kuiken, wat suggereert dat het tweede ei vooral een soort verzekeringsclausule is die ook nageslacht garandeert als het eerste ei niet uitkomt. Hoewel de nazcagent net als veel zeevogels soms verstrikt raakt in visnetten, wordt de vogel niet beschouwd als een bedreigde diersoort.
Lees ook:Gevederde clown met blauwe voetjes
Lees ook:Bonte vogelpracht
Lees ook:Brits broedplan voor bedreigde lepelbekstrandloper
Lees ook:Australisch boshoenkuiken geboren in Avifauna
Lees ook:Vissende reuzenuilen