Hoewel het vinden van de illustere tijger in de Indiase jungle al een enorm pittige klus is, is de lippenbeer (Melursus ursinus) helemaal een schuw en ongrijpbaar zoogdier. Ik voelde me dan ook een enorm bevoorrecht mens toen we een paar weken terug in het Panna Tiger Reserve zelfs meerdere beren wisten te vinden. Tijdens een van de ochtendsafari’s zagen we een solitaire vrouwtjesbeer, terwijl we een dag later tijdens een nachtrit (sowieso een prachtkans om veel dieren te zien die normaal grotendeels voor het menselijk oog verborgen blijven) zelfs het genoegen hadden om een vrouwtje met twee jongen op haar rug waar te nemen. De moederbeer draagt de jongen ongeveer zes maanden mee op haar rug. Als de welpen een jaar of twee zijn, gaan ze hun eigen weg. Lippenberen zijn grotendeels einzelgängers en, net als vrijwel alle beren, rasechte omnivoren. Ze eten naast insecten en termieten ook geregeld vruchten, bloemen, honing en eieren van vogels of reptielen. De vacht van de lippenbeer is meestal (git)zwart van kleur, terwijl de snuit een stuk lichter is. De beren kunnen ruim honderd kilo wegen, waarbij de mannetjes groter en zwaarder worden dan de vrouwtjes. Habitatvernietiging en stroperij (de galblaas is populair bij Chinese kwakzalvers) zijn de grootste bedreigingen voor de soort. Hoewel lippenberen forse, felle en met een stel flinke klauwen gewapende dieren zijn, vallen ze soms ook ten prooi aan hongerige tijgers.
Lees ook:Zweedse bruine beren blijven steeds langer bij hun moeder
Lees ook:Berenfamilie bezoekt Slowaaks toeristenstadje
Lees ook:Grizzlyberen relatief goed bestand tegen dieet met veel verzadigde vetten
Lees ook:Boommarter sticht familie in Molenpolder
Lees ook:Moederbeer doorzoekt afvalbakken