De aarde is een nieuwe periode van massa-extinctie ingegaan. Tot die conclusie komen drie Amerikaanse (top)universiteiten in een gezamenlijke studie. Volgens Stanford, Princeton en Berkeley verdwijnen gewervelde dieren momenteel 114 keer sneller dan normaal. Bovendien zal ook de mens volgens de Amerikaanse wetenschappers uiteindelijk niet ontsnappen aan de gevolgen van de ecologische rampspoed waarvoor hij zelf grotendeels verantwoordelijk is. Het zou de zesde keer in de geschiedenis van onze planeet zijn dat het leven grondig wordt herschikt. De laatste massa-extinctie gebeurde lang voor onze tijd, 65 miljoen jaar geleden, toen de dinosauriërs als de dominante levensvormen op aarde van het toneel verdwenen. Destijds veranderden de leefomstandigheden op aarde razendsnel door een meteorietinslag. Net als de eerdere vier massa-extincties, was de uitstervingsgolf in het Krijt het gevolg van natuurlijke omstandigheden. En dat is ook gelijk het grootste verschil met de huidige biodiversiteitscrisis: de huidige pestilenties worden primair veroorzaakt door antropogene factoren als overbevissing, ontbossing, overconsumptie en klimaatverandering. “Als er niet snel iets verandert, zal het leven op aarde miljoenen jaren nodig hebben om te herstellen, terwijl ook onze eigen soort waarschijnlijk snel zal verdwijnen”, zegt hoofdauteur Gerardo Ceballos. “De kans om er iets aan te doen wordt bovendien snel kleiner.”
Sinds 1900 zijn zeker vierhonderd gewervelde diersoorten verdwenen. De wetenschappers berekenden dat zo’n aantal op natuurlijke wijze normaal zou zijn over een periode van tienduizend jaar. Door het rappe tempo waarin soorten verdwijnen, storten hele ecosystemen in, een ontwikkeling waar wij als mensen ook hinder van ondervinden. Volgens de Internationale Unie voor Natuurbehoud (IUCN) komen er bovendien ieder jaar minstens vijftig nieuwe bedreigde diersoorten bij. Ongeveer 41 procent van de amfibieën en 25 procent van de zoogdieren staan inmiddels op die lijst met soorten die een reële kans lopen om binnen afzienbare tijd van de aardbodem te verdwijnen. De alleen op Madagaskar voorkomende maki’s (halfapen) vormen als groep een goede afspiegeling van de precaire situatie waarin veel dieren zich bevinden. Maar liefst 94 procent van de makisoorten heeft de bedreigde status. De conclusie van de drie Amerikaanse universiteiten is dan ook duidelijk: de bescherming van bedreigde diersoorten moet dringend geïntensiveerd worden, terwijl de allesverslindende en destructieve levenswijze van de moderne mens ook aan revisie toe is.
Lees ook:Europese Rode Lijst groeit fors
Lees ook:Massa-extinctie op aarde al verder gevorderd dan gedacht
Lees ook:Biologen waarschuwen voor naderende massa-extinctie
Lees ook:Vijf voor twaalf voor bedreigde vogels in Nederland
Lees ook:Steeds meer Nederlandse broedvogels in zwaar weer