Slecht nieuws voor de oceanen en alle bewoners van de blauwe wildernis: door de nog immer voortdurende, buitenproportionele uitstoot van broeikasgassen en de opwarming van de aarde wordt het zeewater steeds warmer en zuurder. Een ontwikkeling die grote gevolgen heeft voor vissen, zeezoogdieren en andere waterorganismen. Hoewel een internationaal onderzoek in wetenschapsblad Science laat zien dat er de afgelopen 300 miljoen jaar vaker veranderingen zijn geweest in de samenstelling van de oceanen, hebben die veranderingen zich nog nooit zo snel en op zo’n grote schaal voltrokken. De verzuring van oceanen treedt op als koolstofdioxide oplost in zeewater en koolzuur vormt. Momenteel verdwijnt meer dan 30 procent van al het CO2 dat mensen uitstoten direct in de oceanen. Menselijke activiteiten zijn hierdoor verantwoordelijk voor een groot deel van de toevoer van CO2 naar de oceanen. Verzuring belemmert bijvoorbeeld de ontwikkeling van soorten die schelpen of skeletten bouwen van calciumcarbonaat, zoals koraal en bepaalde weekdieren. Ook sommige vissoorten zouden direct last hebben van het zuurdere water, bijvoorbeeld door vervorming van delicate gehoorbotjes. Daarnaast heeft acidificatie een negatieve invloed op fytoplankton, de basis van de voedselketen van de oceanen. Deze algen zijn bovendien van groot belang voor de mondiale zuurstofproductie. De laatste keer dat er een grootschalige verzuring van de wereldzeeën optrad, was circa 56 miljoen jaar geleden tijdens het Paleoceen-Eoceen Thermisch Maximum (PETM). De snelheid waarmee de CO2-concentratie van de oceanen oploopt ligt nu maar liefst tien keer zo hoog als tijdens het PETM.
Lees ook:Oceanen verzuren in rap tempo
Lees ook:Gevaarlijke drie-eenheid bedreigt oceanen
Lees ook:Nieuwe bedreiging voor koraalriffen ligt op de loer
Lees ook:Oceanen staan er nog slechter voor dan gedacht
Lees ook:Afname fytoplankton bedreigt mariene voedselketens