Vandaag komt voor mij een einde aan een inktzwarte week op persoonlijk vlak. Afgelopen maandag overleed namelijk op zevenjarige leeftijd mijn trouwe maatje Tyson, zo’n beetje de vrolijkste en liefste boxer die je je kunt voorstellen. Tijdens de dagelijkse avondwandeling zakte hij in elkaar en bezweek hij aan een hartstilstand. Hoewel hij qua gezondheid altijd al een sukkelaar was en kampte met een aangeboren hartafwijking, houd je met een dergelijk scenario toch nooit echt rekening. Gisteren heb ik in het dierencrematorium, tegen een decor van hevige rukwinden, een grijze herfsthemel en de klaterende regen, voor het laatst afscheid genomen van mijn hondstrouwe vriend. Een waardig afscheid, al is het weer op het moment wel een passende weerspiegeling van mijn gekwelde gemoed.
Lees ook:Toch weer trekkende knoflookpadden
Lees ook:Schubben na de regen
Lees ook:Net missen klimaatdoelen van Parijs kan al grote gevolgen hebben
Lees ook:Colombiaanse protesteert tegen stierenvechten met 2500 naalden in haar rug
Lees ook:Boomkikkers en prachtinsecten
Beste Frank. Ik weet uit ervaring hoe zwaar het is om je liefste viervoeter-kameraadje(s) te verliezen. Ze kruipen onder je vel en gaan helaas geen heel mensenleven mee. Sterkte gewenst dus door je collega Dirkje
Beste Dirkje,
Bedankt voor de lieve woorden.